Budowa skorupy Ziemskiej


 

 

Skorupa ziemska, najbardziej zewnętrzna powłoka kuli ziemskiej otoczona na powierzchni przez atmosferę i hydrosferę, natomiast w głębi granicząca z płaszczem Ziemi wzdłuż nieciągłości Mohorovičicia.
Stanowi sztywny, niejednorodny twór, którego struktura jest zależna od obecności i sposobu wykształcenia trzech głównych warstw występujących w profilu pionowym: warstwy osadowej, warstwy granitowej i warstwy bazaltowej.
Z tego względu wyróżnia się trzy typy skorupy ziemskiej: skorupę kontynentalną, skorupę oceaniczną i skorupę suboceaniczną (subkontynentalną).

Grubość skorupy ziemskiej wynosi ok. 5-12 km pod dnem oceanów, ok. 35-40 km pod platformami kontynentalnymi, dochodząc do 80 km pod niedawno wypiętrzonymi górami. Na obszarze Polski grubość skorupy ziemskiej oceniana jest na 27-47 km.

Minerał (fr. minéral, od celt. mina - kopalnia) - najmniejszy naturalny składnik skał budujących skorupę ziemską, w stanie stałym o określonej budowie chemicznej i fizycznej (krystalograficznej) powstały bez udziału człowieka. Zazwyczaj jest to związek chemiczny, rzadziej pierwiastek chemiczny. Zasadniczo

Skała to zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału, powstały w warunkach naturalnych. Wynika stąd, że do skał nie można zaliczyć betonu i innych materiałów wytwarzanych przez człowieka.


Surowiec mineralny - wydobyta ze złoża kopalina użyteczna, mająca zastosowanie w gospodarce, produkt przemysłu wydobywczego. Jest składnikiem środowisk przyrodniczych: skorupy ziemskiej, hydrosfery, biosfery i atmosfery. Należą do nich mineralne:
 -surowce energetyczne (węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropa naftowa, gaz ziemny)
 -metale (żelazo, miedź, cynk, ołów, kobalt, chrom, nikiel, boksyty)
 -niemetale (siarka, fosforyty, sól kamienna, sól potasowa)
 -surowce ceramiczne (np. kaolin, dolomit, iły)
 -budowlane (piaski, żwiry, kruszywo skalne).